Fonters

Fonters; Fonters-du-Razès
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Glèisa Sant Cristòl.
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 13′ 46″ N, 1° 56′ 08″ E
Superfícia	12,15 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 394 m; 350 m; 275 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 111	Carcassona;
Canton; 1101	De la Puèja al Rasés (Fanjaus abans 2015);
Intercom; 200035707	CC de Puèja Lauragués Malapera;
Cònsol	Éric du Fayet de La Tour ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	79 ab. Evolucion de la populacion; 80 ab.
Densitat	6,26 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Fonterais (en francés)
Còde postal	11400
Còde INSEE	11149

Vilatge d'Occitània

Fonters (Fonters-du-Razès en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Fontèrs o Fontèrç es a la font d'Èrç Mòrt.

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Decimarium S. Martini de Fonte Ircio en 1283, Villa de Fonte Yrcio en 1298, Villa de Fonte Ircio Superiori en 1307, Fons Ircii en 1308, De Fonte Yrcio Superiori en 1315, Fonters Haut en 1781. Per Fonters-Bas, vilatge situat a 2-3 km al nòrd-oèst : Villa de Fonte Ircio Inferiori en 1307, De Fonte Yrcio Inferiori en 1315, Fonters Bas en 1781. La prononciacion occitana es Fountèrs ^[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [fuŋ'tɛɾs].
Segon Dauzat e Rostaing, Fontèrç vendriá de l'ancian provençal ers, participi de erzer, del latin *erctus, « que giscla, que sòrt ambe fòrça »^[2]; segon los Feniés, lo nom s'explica perqué Èrç Mòrt i nais ^[3].

Sant Cristòl

Lo priorat dependiá del monastèri de Prolha. Las fòrmas ancianas son : Decimarium Sancti Christophori en 1293, Sanctus Christophorus en 1307, Ecclesia Beatorum Jacobi et Christophori prope Fontem [Ircii] en 1348, Eglize de Saint Christophle, annexe de Saint Amans en 1738, Saint Christol..., dédiée a saint Christophle ou Christorge en 1738, Saint Christol de Fonters en 1767, etc ^[4].
Glèisa dedicada a Sant Cristòl, autrement apelat Sant Cristòfol.

Istòria

La glèisa parroquiala es dedicada a Sant Martin. La sucursala èra un còp èra a Sant Cristòl [situat en aval de Fontèrç Bas], annèxa de Sant Amanç^[1].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
2020	(2026)	Éric du Fayet de La Tour	coronèl
març de 2001	2020	Bernard Martin
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 76, totala: 79

201

226

235

-

185

-

-

167

-

92

88

81

74

68

90

91
95

2009

2010

96
99

90
93

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 79 abitants e la densitat èra de 6,5 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Fonters sul site de l'Insee

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 146, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f238.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 294, a Fons
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 261
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 371, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f463.item.texteImage

Portal de Lengadòc

[ansa-1] 1,0 et ^1,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 146, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f238.item.texteImage

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 294, a Fons

[3] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 261

[4] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 371, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f463.item.texteImage

[1]

[2]

[3]

[4]