Ginestars

Ginestars; Ginestas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Lo pont sul canal de Miègjorn al Somalh.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 16′ 09″ N, 2° 52′ 21″ E
Superfícia	9,50 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 115 m; 60 m; 30 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Parçan	Menerbés ;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 113	Narbona;
Canton; 1116	Lo Menerbés Sud (caplòc del canton de Ginestars abans 2015);
Intercom; 241100593	Lo Grand Narbona;
Cònsol	Georges Combes ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	1 473 ab. Evolucion de la populacion; 1 493 ab.
Densitat	142,74 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	ginestagòt, ginestagòt
Còde postal	11120
Còde INSEE	11164

Vilatge d'Occitània

Ginestars (Ginestas en francés) es una comuna lengadociana en Menerbés situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Comuna situada en Menerbés prèp del riu Cesse e del Canal de las Doas Mars, Ginestars èra lo caplòc de canton.

Lo Somalh es en partida sus la comuna.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Ginestars**
Bisa de Menerbés	Argelièrs	Mirapeisset
Santa Valièira		Salèlas d'Aude
	Ventenac (Menerbés)	Sant Nazari d'Aude

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Locus quem vocant Genestar en 955, Villa de Genestars en 1184, Castrum de Genestars en 1217, Genestar en 1244, De Genestaribus en 1271, De Genesteribus en 1337, De Ginestaribus en 1349, Genestas en 1389-1589, Jenestas en 1402, D'Agenestaribus en 1453, Saint Luc de Genestas en 1468-1639, Genistas en 1620, Ginestas en 1781 ^[2].

Lo nom ven de la ginèsta (la genèsta, lo ginèst, lo genèst), del latin genista, mas se compren pas perqué Dauzat l'associa ambe'l sufixe aumentatiu -acium, aquò malgrat las atestacions ^[3]. Lo sufixe es logicament -ar, del latin -are, que marca la fòrta preséncia de las ginèstas a l'epòca de la fixacion del nom. Ginestar o genestar es encara un mot viu en occitan (en lemosin mai que mai segon Mistral ^[4]) e sinonime de gi/genestièra. Ginèsta o ginèst representa en occitan una granda varietat de taxons.

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta
març de 2010	(2026)	Georges Combes	sense
2001	2010 ?	Marcel Compe	UMP
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Ginestars; es ara del canton du Sud-Minervois (en francés), donc del Menerbés Sud (burèu centralizator : Salèlas d'Aude).

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1356, totala: 1379

500

501

549

667

615

630

633

649

646

714

804

971

947

1 093

1 230

1 145

1 166

1 197

1 187

1 145

1 123

1 075

1 085

1 010

902

844

820

879

981

769

740

887

1 059

1 293

1 328

1 337
1 364

2009

2010

1 353
1 380

1 358
1 384

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 1473 abitants e la densitat èra de 155,05 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Cultura occitana

Provèrbi : A Ginestars, petita pluèja, grand fangàs ^[5].
Mistral plaça a Ginestars un dialògue comparable al sermon del curat de Cucunhan, ausit per Auguste Blanchot de Brenas (1828-1877) e popularizat per Josèp Romanilha e Anfós Daudet : « — Pan, pan, pan ! — Qui tusto de bas ?

— Lo pèra Borràs — Qual demandatz ? — De gents dé Ginestars — Aicí n'i a pas, anatz pus bas » (a la pòrta del Paradís). Puèi a la pòrta de l'Infèrn : — Intratz, intratz ! n'i en manca pas » (tèxte probablament provençalizat per Mistral) ^[5].

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Ginestars sul site de l'Insee

Nòtas

↑ Fr. Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1979, tòme 2, p. 54
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 165-166, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f258.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 315
↑ Fr. Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1979, tòme 2, p. 45
↑ ^5,0 et ^5,1 Fr. Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1979, tòme 2, p. 54

Portal de Lengadòc

[1] Fr. Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1979, tòme 2, p. 54

[2] Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 165-166, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f258.item.texteImage

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 315

[4] Fr. Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1979, tòme 2, p. 45

[TdF-5] 5,0 et ^5,1 Fr. Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1979, tòme 2, p. 54

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]